Στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων (Θεματικός κύκλος: Φροντίζω το Περιβάλλον, Τομέας: Παγκόσμια και τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά, Υποθέμα: Απόκριες και Καρναβάλι στην Ελλάδα) και με αφορμή τον εορτασμό της Τσικνοπέμπτης ή Τσικνοπέφτης, όπως ονομάζεται η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) αναβιώσαμε έθιμα της περιόδου της Αποκριάς.
Οι μαθητές/τριες του σχολείου μας την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου μεταμφιέστηκαν και ξεχύθηκαν στον προαύλιο χώρο του σχολείου για να ξεφαντώσουν.
Όλες οι τάξεις του σχολείου μας έπαιξαν ομαδικά παιχνίδια, τα «Αλευρομουτζουρώματα» και «Χαλβαδοκολλήματα». Πιο συγκεκριμένα τα παιδιά χωρίστηκαν σε 2 ομάδες και σχημάτισαν δύο τρενάκια. Σε ένα τραπέζι ήταν τοποθετημένα πιατάκια με λουκούμια- μπουκίτσες με μπόλικη ζάχαρη άχνη ή χαλβαδάκια. Τα παιδιά που ήταν μπροστά στο τρενάκι έπαιρναν το λουκούμι ή χαλβαδάκι ενώ τα χέρια τους ήταν στην πλάτη (μόνο με το στόμα). Μόλις το παιδί έπαιρνε το λουκούμι/χαλβαδάκι πήγαινε πίσω στο τρένο. Νικήτρια ήταν η ομάδα που έπαιρνε πρώτη τα λουκούμια ή χαλβαδάκια που της αντιστοιχούσαν.
Επίσης, μαθητές της έκτης τάξης χόρεψαν το γαϊτανάκι, που είναι ένας χορός που δένει απόλυτα με το χρώμα και το κέφι της Αποκριάς. Ένα υπέροχο «παιχνίδι», που περιλαμβάνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα οποία είναι αναγκαία για μια ξέφρενη διασκέδαση. Χρώματα, κέφι και χιούμορ… πλέκονται μαζί με τις κορδέλες σε έναν χορό αγάπης και συμφιλίωσης με ιδιαίτερους συμβολισμούς. Δεκατρείς μαθητές και μαθήτριες συμμετείχαν στον ιδιότυπο χορό. Ο ένας κρατούσε έναν μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου ξεκινούσαν δώδεκα μακριές κορδέλες, καθεμιά με διαφορετικό χρώμα. Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και είναι αυτές που δίνουν το όνομά τους και στο έθιμο. Γύρω από τον στύλο δώδεκα χορευτές/τριες –μαθητές/τριες κρατούσαν από ένα γαϊτάνι και χόρευαν ταυτόχρονα ανά ζευγάρια στο ρυθμό του παραδοσιακού τραγουδιού. Καθώς κινούνταν γύρω από τον στύλο, κάθε χορευτής εναλλασσόταν με το ταίρι του και έτσι όπως γυρνούσαν, έπλεκαν τις κορδέλες γύρω από τον στύλο δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς, με τον ίδιο τρόπο που έπλεκαν παλιά οι γυναίκες τα γαϊτάνια και στόλιζαν τις παραδοσιακές φορεσιές. Όταν όλες οι κορδέλες είχαν τυλιχτεί και οι χορευτές χόρευαν όλο και πιο κοντά στο κοντάρι, αντιστρεφόταν η φορά του χορού και αφού τα γαϊτάνια ξετυλίχτηκαν ο χορός τελείωσε.
Τέλος, οι μαθητές/τριες απόλαυσαν λιχουδιές και «τσίκνισαν» με εδέσματα των μπουφέδων, που είχαν επιμεληθεί οι γονείς των τάξεων τους και χόρεψαν όλοι μαζί παραδοσιακά τραγούδια.
